காமராஜர் - வரலாறு - Kamaraj - History - Tamil

 முன்னுரை -

 

                         கே.காமராஜ்: இந்தியாவுக்கு இரண்டு பிரதமர் பதவிகளை வழங்கிய தென்னகத் தலைவர். தென்னாட்டு காந்தி, படிக்காத மேதை, அரசரை உருவாக்குபவர், பெருந்தலைவர் என்றெல்லாம் புகழப்படுபவர். "கருப்பு காந்தி" என்றும் அன்போடு அழைக்கப்படுபவர். என்றென்றும் மக்கள் மனதில் நீங்க இடம் பிடித்த உத்தம தலைவன் நமது அய்யா காமராஜர் அவர்களின் வாழ்க்கை வரலாறை சுருக்கமாக காண்போம்.

 

இளம்பருவம் :

 

                            குமாரசாமி மற்றும் சிவகாமி அம்மாளுக்கு 1903 ஆம் ஆண்டு ஜீலை 15 ஆம் தேதி விருதுநகரில் பிறந்தார். ”காமாட்சி” எனும் குலதெய்வத்தின் பெயரே ஆரம்பித்தில் இவருக்கு சூட்டப்பட்டது...அவரின் தாய் செல்லமாக “ராசா” என அழைப்பதுண்டு. பிற்காலத்தில் இவ்விரு பெயர்களும் சேர்ந்தே “காமராசர்” என்று வரலாற்றில் நீங்காத இடம் பிடித்த பெயராக மாறியது. தேங்காய் வியாபாரியான அவரது தந்தை, காமராஜர் சிறுவனாக இருக்கும்போதே இறந்துவிட்டார். அவருக்கு 12 வயதாக இருந்தபோது, ​​அவர் படிப்பை பாதியில் நிறுத்திவிட்டு, துணிக்கடையில் வேலை செய்யத் தொடங்கினார். அவர் விரைவில் பிரிட்டிஷ் ஆட்சிக்கு எதிரான இந்திய சுதந்திரப் போராட்டத்தில் ஈர்க்கப்பட்டார் மற்றும் உள்ளூர் காங்கிரஸ் கட்சித் தலைவர்கள் நடத்திய பொதுக் கூட்டங்களில் கலந்துகொள்ளத் தொடங்கினார், பின்னர் பல்வேறு நிலைகளில் தன்னார்வத் தொண்டு செய்தார்.காந்தியின் தலைமையில் ஒத்துழையாமை இயக்கம் வேளையில், காமராஜ் 17 வயதில் கட்சியில் சேர்ந்தார், மேலும் சுதந்திரப் போராட்டத்திற்காக முழுநேர ஊழியரானார்.1930 இல் அவர் சால்ட் மார்ச் சட்டத்தில் ஒத்துழையாமை (சத்யாகிரகம்) இல் பங்கேற்றதால் அவருக்கு இரண்டு ஆண்டுகள் சிறைத்தண்டனை வழங்கப்பட்டது (காந்தி-இர்வின் ஒப்பந்தத்தின் ஒரு பகுதியாக அவர் 1931 இல் விடுவிக்கப்பட்டார்). அவர் ஆங்கிலேயர்களால் மேலும் பலமுறை சிறையில் அடைக்கப்பட்டார், குறிப்பாக 1942-45ல் பிரிட்டிஷ் ஆட்சிக்கு எதிராக காங்கிரஸ் கட்சியின் பெரிய அளவிலான வெள்ளையனே வெளியேறு பிரச்சாரத்தில் அவரது முக்கிய பங்கிற்காக. சிறுவயதில் தனக்குக் கிடைக்காத கல்வியை தனக்குக் கொடுக்க சிறையில் இருந்த நேரத்தைப் பயன்படுத்தினார்.

 

அரசியல் வாழ்க்கை :-

 

                காமராசர், சிறந்த பேச்சாளரும் நாடாளுமன்றவாதியும் ஆன சத்தியமூர்த்தியைத் தன் அரசியல் குருவாக ஏற்றுக் கொண்டிருந்தார். காமராஜ் 1937 இல் சென்னை மாகாண சட்டமன்றத்திற்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார், 1946 இல் மீண்டும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். 1936 இல் அவர் காங்கிரஸ் கட்சியின் சென்னை கிளையின் பொதுச் செயலாளராக நியமிக்கப்பட்டார், மேலும் 1940 இல் அவர் அதன் தலைவரானார். 1947 இல் அவர் தேசியக் கட்சியின் செயற்குழுவிற்கு உயர்த்தப்பட்டார், மேலும் அவர் 1969 வரை அந்தக் குழுவில் இணைந்திருந்தார். 1946 இல் சுதந்திர இந்தியாவுக்கான அரசியலமைப்பை உருவாக்கிய அரசியலமைப்புச் சபையின் உறுப்பினராகவும் இருந்தார். 1951 இல் காமராஜர் முதல் மக்களவைத் தேர்தலில் போட்டியிட்டு வெற்றி பெற்றார்

                     1954 இல் காமராஜர் மெட்ராஸ் மாநிலத்தின் முதலமைச்சராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார், மேலும் 1957 இல் அவர் மாநில சட்டமன்றத்தில் ஒரு இடத்தை வென்றார். அவர் பதவியில் இருந்தபோது புதிய பள்ளிகளை கட்டியெழுப்புதல், கட்டாயக் கல்வியை அறிமுகப்படுத்துதல் மற்றும் மாணவர்களுக்கு உணவு மற்றும் இலவச சீருடைகள் வழங்கும் திட்டங்கள் மூலம் மாநிலத்தில் கல்வியை பெரிதும் முன்னேற்றிய பெருமைக்குரியவர். ஏராளமான நீர்ப்பாசனத் திட்டங்களைச் செயல்படுத்தி, நிலப்பிரபுக்களின் சுரண்டலில் இருந்து சிறு விவசாயிகளைப் பாதுகாக்கும் சட்டங்களை இயற்றியதன் மூலம் அவரது நிர்வாகம் மாநிலத்தின் பொருளாதாரத்தை மேம்படுத்தியது.

 

இந்திய காங்கிரஸ் தலைமை :

 

                          மூன்று முறை  முதலமைச்சராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டிருந்த காமராசர், பதவியைவிடத் தேசப்பணியும் கட்சிப்பணியுமே முக்கியம் என்பதை மக்களுக்கும் குறிப்பாகக் கட்சித் தொண்டர்களுக்கும் காட்ட விரும்பிக் கொண்டு வந்த திட்டம் தான் K-PLAN எனப்படும் 'காமராசர் திட்டம்' ஆகும். அதன்படி கட்சியின் மூத்த தலைவர்கள் பதவிகளை இளையவர்களிடம் ஒப்படைத்து விட்டுக் கட்சிப்பணியாற்றச் செல்ல வேண்டும் என்று இவர் நேருவிடம் சொன்னதை அப்படியே ஏற்றுக் கொண்டார் நேரு. இந்தத் திட்டத்தை முன்மொழிந்த கையோடு தன் முதலமைச்சர் பதவியைப் பதவி விலகல் செய்து  பொறுப்பினை பக்தவத்சலத்திடம் ஒப்படைத்து விட்டு டெல்லி சென்றார் காமராசர். அக்டோபர் 9 அன்று அகில இந்தியக் காங்கிரசின் தலைவர் ஆனார். லால் பகதூர் சாசுதிரி, மொரார்சி தேசாய், எசு. கே. பாட்டீல், செகசீவன்ராம் போன்றோர் அவ்வாறு பதவி துறந்தவர்களில் முக்கியமானவர்கள்.

                              அகில இந்திய அளவில் காமராசரின் செல்வாக்கு கட்சியினரின் மரியாதைக்குரியதாக இருந்தது. அதனாலேயே 1964 இல் சவகர்லால் நேரு இறந்தவுடன் இந்தியாவின் தலைமை அமைச்சராக லால் பகதூர் சாசுதிரியை முன்மொழிந்து காமராசர் சொன்ன கருத்தினை அனைவரும் ஏற்றனர். 1966-இல் லால் பகதூர் சாசுதிரியின் திடீர் மரணத்தின்போது ஏற்பட்ட அசாதாரண அரசியல் சூழ்நிலையின்போது இந்திரா காந்தியை தலைமை அமைச்சராக வரச் செய்ததில் காமராசருக்குக் கணிசமான பங்கு இருந்தது.

 

இறுதி காலம் :

 

             அவர் இறந்தபோது பையில் இருந்த சிறிதளவு பணத்தைத் தவிர வேறு வங்கிக் கணக்கோ, சொந்த வீடோ, வேறு எந்த வித சொத்தோ இல்லை. தன் வாழ்நாள் இறுதி வரை வாடகை வீட்டிலேயே வசித்தார்.

 

முடிவுரை :

 

மக்களுக்காக உழைத்த  மாமனிதர் புகழை பரப்புவதே நம் அவர்க்கு செய்யும் மரியாதையாய் கொண்டு இத்துடன் இந்த சிறிய கட்டுரையே முடித்து கொள்கிறேன்